Hayatın İçinden (Hayranlık mı Yoksa Saplantı mı ???)

Hepimiz hayatımızın bir döneminde birtakım çılgınlıklar yaparız. Özellikle ergenlik dönemlerinde başlayan bu hayranlık meselesi, bazen çok saf ilerlerken, bazen de çok ileri boyutlara varabiliyor. Hatta bu durum kişide saplantı haline gelebiliyor.Bu durumu iki şekilde özetleyebiliriz, 1 incisi kişiye ileri derecede olan takıntı durumu. 2 incisi içten içe yaşanan temiz duygularla ilerleyen sevgi durumudur. Eğer siz de hayatınızın bir döneminde böyle güzel şeyler yaşadıysanız ne mutlu size. Ama yaşamadıysanız ve karşınızdaki kişiye takıntı halinde bağlandı iseniz, buna, bir dur demenin vaktidir artık :)

Bundan hemen vazgeçin çünkü siz ne yaparsanız yapın, karşınızdaki kişi sizi görmeyecek ve, sizi hiçbir zaman tanımayacak. Bunu hiç unutmayın. Bunu aklınızdan hiç çıkarmayın. Bu durumla ile ilgili benim en büyük şansım, hayatın içinde hep kendim gibi, insanlarla karşılaşmak oldu bugüne kadar.

Ben fazla tv izleyen biri değilim. Ama ara arada olsa dünya gündemini takip ederim. (Apolitik biriyim) Ama bunun sebebi de belli aslında... Ekranlarda sürekli üzücü haberleri izlemek istemediğim, için televizyon izlemeyi bıraktım. Uzun süredir tv izlemiyorum. Eskiden daha çok izlenebilir programlar vardı. Şimdiyse durum çok vahim durumda. Reyting uğruna insanlar harcanıyor. Dizi olaylarında ise durum pekte farklı değil.. Yani televizyon benim için tam bir aptal kutusu modunda.. İşin özü takip ettiğim birkaç dizi dışında pek televizyon izlemiyorum.. Belki denk gelirsem birkaç magazin programı... Konuya neden böyle girdiğimi anlatınca anlayacaksınız.

Görseller telif hakkına tabii değildir.

Zamanında tanınmış kadın oyuncu arkadaşın da başına buna benzer bir olay gelmiş. Hikaye garip gerçekten. Bu hayran karşısındaki kişinin (ÖZEL) haklarına saygı duymadığı ve bu kişinin sınırlarını sürekli ihlal ettiği gerekçesi ile mahkeme bu kişiye uzaklaştırma vermiştir. Kısaca yazmak gerekirse yukarıdaki örneğe benzeyen çok hayatlar, ve bu hayatlar da sınırlarda yaşayan çok insan var. Bunu düşünerek yazmak istedim.Ki bu yazıyı yazmamdaki amaç da budur.

Bazen bazı kişiler Sevdikleri insana ulaşabilmek için birtakım engelleri (sorunları) aşmak isterler. Bu bazen bir (hayrandır) Bazen de kişinin kendisidir. Bunun nedeni ise basittir. Ya hayran olduğu kişiye gerçekten hayran olduğunu zannediyordur. Ya da hayran olduğu kişiyi gözünde çok büyütmüştür. Bu durumda yapılması gereken ilk şey kişinin kendi iç dünyasına dönüp duygularına bu durum ile ilgili sorular sorması olacaktır. En doğru cevabı yine kişinin kendi iç sesi verir.

Size bu konu ile ilgili kısaca kendi yaşadıklarımdan örnekler vermek istiyorum. Ben ara ara da olsa platonik aşklar yaşadım. Bazen ünlü yıldızlara âşık oldum :) bazen sadece âşık oldum. O yüzden kime sevgi duyarsam duyayım, içimdeki sevgi durumunu elimden geldiği kadar minimum düzeyde yaşamaya çalıştım. Kaldı ki, ne bana zarar gelsin, ne karşı tarafa.İşin gerçeği bu konu ile ilgili bir itirafta bulunayım. 

Zamanında ben de bazen bazı şeyleri fazlası ile abartmış olabilirim. Ama insan karşısındaki kişiye hayran iken kafasında doğru ile yanlışı ayırt edemiyor. :) :) Ama işin güzel yanı ne biliyor musunuz? Ben yaşananların farkındaydım. Nedendir bilinmez o kadar (saçma şey) yaşamama rağmen, yine de isteklerimi gerçekleştirmiş bir kişi olarak mutlu ve huzurluyum.

İşin ilginç yanı zamanında yaşadığım (şey) Şey diyorum çünkü o aralar ne yaşadığımı ben bile bilmiyordum. :) neler yaşadığımı ne siz sorun ne de ben, söyleyeyim. :)

Öyle böyle değil bayağı fanatik şekilde bağlanmıştım çocuğa :) Hediye yollamalar, konserlere gitmeler, gül vermeler, sürekli yanında olmalar.Ama emin olun ki kendisinin benden haberi yok.. İsmim dışında benimle ilgili bir şey bilmiyor. Eskiden kendisine takıntılı şekilde bağlıydım. :) Ama şimdi kendisine karşı bir şey hissetmiyorum. Zaten o yüzden yazıyorum bütün bunları. :) Üzerimde hiçbir şekilde yanlış anlaşılma kalmasın diye :)

Görseller telif hakkına tabii değildir.



Bazı kişiler her ne kadar beni yanlış anlasa da, benim için '' sorun değil '' Çünkü ben dışarıdaki insanlardan çok kendi düşüncelerimi '' DAHA FAZLA '' önemsiyorum. Onun için çok da umurumda değil.. İşin gerçeği bu konuda kendimi çok mahçup ve üzgün hissediyorum.

O döneme dönecek olursak eğer, çok şey var söylenmesi gereken.Ama ben bu konuda konuşmamayı seçiyorum. Zamanında yaşanan bu kötü durum ile ilgili üzgün olduğumu da belirtmek istiyorum :( Bu yazıyı noktalamadan önce ufak bir detay daha ekleme gereği duyuyorum. :) Yaşadığım şeylerden pişman değilim. Duygular tek taraflı da olsa güzeldi.O zamanlarımı özlüyorum :) ve hiç birini yadsımıyorum. O günlerimi de gülümseyerek hatırlıyorum. Sevmek güzel, sevdiğiniz kişi ile ilgilenin.Ama lütfen durumu benim kadar çok abartmayın. Sonra gerçekten çok üzülürsünüz. Siz, siz olun kendinizden başka kimseyi çok sevmeyin.

Not: SENDEN ÇOK ÖZÜR DİLİYORUM. SANA YAŞATTIKLARIM İÇİN.... BU KONUYLA İLGİLİ BİR ŞEYLER YAZDIM. KARŞILAŞIRSAK BİREBİR ELİNE VERECEĞİM.HOŞÇA KAL. :) ;) Bu Bir İtiraf Yazısıdır.2'inci not : Lütfen yazı da bahsedilen kişi ilgili soru sormayın, ve yorum yapmayın.Anlayışınız için şimdiden  tşk ederim. :)